WWE-Champs

Nasza gra nie musi się ograniczac do samych normal matchy. Istnieje wiele jeszcze innych stypulacji, dzięki którym można urozmaicic naszą walkę. Oto ich lista:

Wariacje Single matchy

Standardowy mecz wrestlingowy (One fall match) to dwóch wrestlerów próbujących wygrać mecz poprzez pinfall, submission, dyskwalifikacje albo countout. Niekiedy counout jest nazywany dyskwalifikacją. W Japońskim puroresy, odliczanie do dziecięciu jest zazwyczaj przedłużone do dwudziestu i obowiązują te same zasady.

Niektóre mecze mają z góry narzucone jedyne możliwe rozwiązanie czyli np: Pin Only (Pinfall match) gdzie zwyciężyć można tylko przez odliczenie, Submission match gdzie można wygrać tylko przez zmuszenie przeciwnika do odklepania. Inną wariacją są mecze z limitem czasowym gdzie trzeba zwyciężyć w danym czasie. Jeśli nie ma rozwiązania to wynik mogą dać sędziowie, albo będzie rozegrany rewanż. Ten mecz został utworzony po to aby zlikwidować niektóre za długie mecze, które nudzą publiczność. Walka o respekt to walka gdzie nie ma zwycięstwa, a jest jedynie walka o honor i respekt.


Blindfold Match - Czasem jeden, zazwyczaj dwóch przeciwników jest oślepionych i muszą walczyć. Oczywiście obowiązują zasady tak jak w normalnym meczu. Przykładem jest mecz gdzie Jake "The Snake" Robert walczył z Rickiem Martelem na Wrestlemanii VII. Takie mecze mają miejsce zazwyczaj gdy jeden wrestler oślepi drugiego, jak Rick Martel, który oślepił Robertsa perfumami.


Catch as Catch Can Match - Mecz zazwyczaj rozgrywany we wczesnych latach XX wieku. Zezwalał na zakładanie jakichkolwiek dźwigni, oprócz tych, które mogłyby zrobić krzywdę. Ten mecz jest wykorzystywany często w walkach w amatorskim wrestlingu. Czasem taki mecz ma dodatkową stypulację, a mianowicie nie może dotknąć ziemi poza ringiem, tak jak w Battle Royal. Przykładem jest niesławny mecz pomiędzy Deanem Malenko i Billym Kidmanem podczas WCW Souled Out 2000, gdzie Malenko stracił dwie minuty na przypomnienie sobie zasad gdy uciekł z ringu po ataku Kidmana.


Dragon Match - Walka wynaleziona przez Kabukiego Dragona. Liny zastąpione są drutem kolczastym a zadaniem zawodnika jest wspięcie się po drabinie i zabranie walizki zawieszonej nad ringiem.


Empty Arena Match - Zazwyczaj hardcorowy match pomiędzy dwoma albo więcej wrestlerami walczącymi w pustej hali bez widzów, a jedynie z sędzią. Mecz jest nagrywany dla fanów przy użyciu jednej lub dwóch kamer, które śledzą wrestlerów po całej hali. W związku z tym, że na tą walkę trzeba wynająć halę i nie ma wpływów z biletów to te mecze są bardzo rzadkie. Najsławniejszy z nich to walka The Rocka i Mankinda na gali WWF Heat, która nadawana była w przerwie finału Superbowl. W dodatku mecz ten był o pas WWF Championship, który w tym momencie posiadał The Rock. Mecz ten był na zasadzie Fall count anywhere. Walkę wygrał Mankind po tym jak spinował The Rocka przygniatając go do podłogi paletą z beczkami, którą zrzucił na Rocka przy pomocy wózka widłowego. Polecam ten mecz.


Falls Count Anywhere Match - W standardowej walce, zwyciężyć przez Pin można wygrać tylko na ringu. W tym meczy ta zasada nie obowiązuje. Nie obowiązuje również Count out. Zawodnicy mogą jednak zostać zdyskwalifikowani za opuszczenie areny. Te mecze zawsze toczą się w różnych miejscach hali. Ten mecz może mieć dodatkową stypulację np.: "No DQ" czy "hardcore match" tak więc wrestlerzy mogą używać do walki dodatkowych przedmiotów.


Flag Match - Walka na zasadzie "capture the flag" czyli dwie flagi zawieszone są nad dwoma przeciwnymi narożnikami i wrestler musi broniąc swojej flagi, zabrać flagę przeciwnika. Jeśli będzie w posiadaniu obydwóch, wygrywa walkę.

Wariacją jest walka dwóch wrestlerów z dwóch federacji gdzie wrestlerzy walczą o flagę przeciwnej federacji. Przykładem jest walka z gali ECW November to Remember 1997 pomiędzy Robem Van Damem (reprezentował WWF) i Tommym Dreamerem (ECW).


Kolejną wariacją jest walka "Anthem Match" o flagi państwowe. Po wygraniu walki odgrywany jest hymn narodowy zwycięzców. Przykład: walka LAX vs AMW z federacji TNA. Wygrali LAX.


Handicap Match - Walka pomiędzy wrestlerami z których jedni mają przewagę liczebną. Na przykłąd: dwóch na jednego.


Hangman's Horror Match - Walka polegająca na zawieszeniu przeciwnika za szyję na psiej smyczy, i trzymanie go tak długo aż nie będzie mógł kontynuować walki. Ten rodzaj walki został stworzony przez Ravena na zakończenie jego feudu z Vampiro.


Inferno Match - W tym meczu ring otaczają płomienie i jedyną drogą do wygrania jest umieszczenie przeciwnika w ogniu tak aby jego garderoba się zapaliła. Najsławniejszy mecz tego typu to walka Undertakera z Kanem wygrana przez Undertakera.


Iron Man Match - W tej walce chodzi o zdobycie większej ilości pinfalli, submissionów, coun outów i dyskwalifikacji od przeciwnika. Zawsze ten
mecz jest ograniczony czasowo, a po upływie czasu poznajemy zwycięzcę, który ma więcej zgromadzonych punktów (jedna wygrana to jeden punkt). Jeśli jest remis, mecz może być kontynuowany albo rozegrany w innym terminie. Najsławniejsza walka tego typu to walka Breta Harta z Shawnem Michaelsem wygrana przez tego drugiego po dogrywce. Bardzo dobra walka tego typu to walka Brocka Lesnara z Kurtem Angle gdzie wygrał Lesnar zaledwie o jeden punkt.


Lumber Jack Match - Walka podczas której ring jest otoczony przez grupę wrestlerów, zwanych "lumberjacks" którzy atakują lub zmuszają siłą do przegranej przez count out każdego wrestlera, który zejdzie z ringu.

Zazwyczaj w walkach tego typu walczą heel z facem. Każdy z nich ma swoja grupę "lumberjacks", którzy będą atakować tylko jego przeciwnika gdy ten tylko zejdzie z ringu. Mogą oni atakować siebie nawzajem. Czasem grupa "lumberjacks" składa się tylko i wyłącznie z heeli co sprawia, że face jest przytrzymywane poza ringiem a heel jest jak najszybciej wrzucany na ring.

Canadian Lumberjack Match to wariacja w której zawodnicy poza ringiem mają skórzane paski którymi biją zawodników. Kiedy drwalami są kobiety to mecz ten nazywa się Lumberjill Mtach.


(Move) Match - Walka polegająca na wygraniu walki jedynie dzięki zastosowaniu jakiegoś ciosu. Zazwyczaj obaj zawodnicy muszą wykonać jakiś jeden cios albo swój finisher. Wtedy też mecz ten przyjmuje nazwę wykonywanego ciosu np.: Chokeslam Challenge albo Bodyslam Match. Najsłynniejsze walki tego typu to walka Lexa Lugera z Yokozuną (Bodyslam match) albo Triple H z Big Showem (Chokeslam).


(X) Rules Match - walka w której jeden wrestler (zazwyczaj heel) wyzywa innego wrestlera na mecz będący na innych specjalnych zasadach (Np.: Canadian, Duchess Of Queensbury, English...). Mecze takie zazwyczaj polegają jedynie na wyzwaniu innego wrestlera na walkę według jego zasad np.: Edge wyzwał Johna Cene na mecz TLC wygrany prze Johna Cene.


Scaffold Match - Walka ma miejsce na rusztowaniu ponad ringiem. Są dwie drogi aby wygrać tą walkę. Jedna z nich jest zrzucenie przeciwnika z tego rusztowania albo zabrać flagę przeciwnika i zanieść ją do bazy. Niektóre rodzaje tego meczu dopuszczają używanie stołów czy innych rzeczy do zrzucania na nie przeciwników. Ten mecz nie jest aż taki hardcorowy. Zazwyczaj wrestlerzy ograniczają swoje ciosy do kopnięć i uderzeń. To jedynie takie napięcie sprawia, że wydaje nam się iż ten mecz jest bardzo brutalny. Scaffold matche prowadzone są również w klatkach co powoduje już częstsze bumpy, a jedyną drogą do wygrania jest pinfall.


Elevation X Match - Walka miała miejsce dwa razy w TNA pomiędzy AJ Stylesem i Rhino oraz Rhino i Jamesem Stormem. Nad ringiem umieszczono rusztowanie w kształcie litery X. Jedyną drogą do zwycięstwa było zrzucenie przeciwnika z rusztowania. W obu walkach zwycięzcą został Rhino i obie walki były strasznymi niewypałami.


Special Guest Referee - Walka w której sędzią jest jakiś gość. Może być nim wrestler, manager, albo ktoś z oficjeli federacji. Zazwyczaj sędzia ten sprzyja jednemu z walczących.


Special Outside Guest Referee - Znany również jako Special Enforcer. Najsławniejszymi Enforcerami byli Mike Tyson sędziujący w walce Steve Austin vs Shawn Michaels na Wrestlemanii XIV i Chuck Norris będący na Survivor Series 1994 podczas mecuz pomiędzy Undertakerem i Yokozuną.


Strip Match - Są dwa rodzaje tych meczy, w których wrestler może wygrać tylko poprzez rozebranie przeciwnika z ubrania wierzchniego. W historii mecze te były zazwyczaj pomiędzy managerami albo podwładnymi, którzy nie posiadali umiejętności walki w ringu. W dzisiejszych czasach mecze te występują dość często i rozgrywają się one pomiędzy Divami. Te mecze są bardzo widowiskowe. Wiecie dlaczego :-D.


Bra and Panties Match - walczą kobiety, które muszą zdjąć z przeciwniczki ubranie i zostawić ją w samej bieliźnie. Mecze te mogą przyjmować nazwy ubrań które trzeba zdjąć np.: Evening Gown Match, trzeba zdjąć przeciwniczce koszulę nocną.

W niektórych ekxtremalnych federacjach jest Buck Naked Match gdzie trzeba rozebrać przeciwniczkę całkiem do naga.


Tuxedo Match - Odbywający się zazwyczaj pomiędzy dwoma managerami. Był prekursorem Bra and Panties Match. Mecz wziął swą nazwę od tego, iż obaj zawodnicy ubrani są w smokingi z których trzeba ich rozebrać.


Two out of Three Falls - Zwyciężyć można tylko poprzez pokonanie przeciwnika nie raz, a dwa razy. Zazwyczaj rozgrywa się trzy starcia gdyż po dwóch rundach panuje wynik 1:1. Oczywiście droga do zwycięstwa jest dowolna (pinfall, submission, DQ, count out). Te walki mają swoją bardzo długa historię w pro wrestlingu.